biografie
biografie en werkwijze
schilderijen met karakter
Stillevens van ogenschijnlijk toevallig bij elkaar gezette objecten, behoren momenteel tot de favoriete onderwerpen van de Larense kunstschilder, Isidoor Feenstra (Amsterdam 1959). Op doek of paneel componeert hij een mogelijke werkelijkheid die soms neigt naar het idyllische, terwijl hieronder bij nadere bestudering een andere werkelijkheid schuilgaat. Zijn werken hebben onmiskenbaar een eigen karakter. Feenstra: “Ik houd ervan om in mijn schilderijen bepaalde symboliek te verwerken. Ik doe dat op een niet-nadrukkelijke manier. Het is meer een eigen interpretatie van de afgebeelde voorwerpen in de compositie. De onbekendheid hiermee staat de appreciatie van het werk niet in de weg.”
afgrijzen
Vergankelijkheid en dood zijn thema’s waar Isidoor steeds weer door gegrepen wordt. Ze maken deel uit van de grote op- en neergaande beweging, die in de natuur misschien nog het beste zichtbaar is. Maar in tegenstelling tot de grote meesters uit de zeventiende eeuw die deze vergankelijkheid tot de belangrijkste onderwerpkeuze van hun stillevens maakten, stipt Isidoor deze liever subtiel aan. “Hoewel ik zeer veel bewondering heb voor de wijze waarop de oude meesters dode dieren in hun stillevens verwerkten, wil ik dat zelf niet op die manier doen. Elk leven draagt de vergankelijkheid al in zich. Ik laat het liever zien aan de hand van een takje dat voorzichtig aan het verdorren is. Daarbij laat mijn constitutie het vooralsnog niet toe om in één ruimte te verblijven met een dood dier of mens. Ik kan daar eerlijk gezegd helemaal niet tegen. Aan mijn fascinatie voor de vergankelijkheid ligt dan ook mede een zeker afgrijzen ervoor ten grondslag.”
realist
De Wackers academie bleek een juist keuze voor deze figuratief ingestelde kunstenaar die zich tot dan toe voornamelijk met tekenen bezig had gehouden. Leraren als Sam Drukker en Marieke Molenkamp brachten hem de beginselen van de schilderkunst bij. Sindsdien is er steeds meer balans gekomen tussen onderwerp en techniek. De techniek die de kunstschilder gebruikt is steeds weer afhankelijk van onderwerp en stofuitdrukking. Hij werkt hoofdzakelijk in olieverf. Hoewel het werk duidelijk laat zien met hoeveel zorg de schilder tot het uiteindelijke resultaat komt, vindt hij de benaming ‘fijnschilder’ absoluut verkeerd gekozen. “Ik vind het spannend om zoveel mogelijk facetten van de schilderkunst te benutten. Uitersten te gebruiken als licht en donker, dikke verf aan te brengen naast geglaceerde laagjes. Steeds verder te werken en toch de spontaniteit van het schilderij in tact te laten. Totdat je idee volledig uit de verf is gekomen. Zo geeft ieder schilderij een beeld van het creatieve proces waar ik in zit.”